SoMe!

ooit zal alles voorbij gaan  niet vandaag niet morgen maar ooit mijn woorden mijn zinnen de boosheid de tranen alles wat overblijft  zijn de mooiste herinneringen

met elke dag die onluikt kom je meer tot leven in onze gedachten  en in jouw mama's buik soms nog zo onwerkelijk maar alleen de gedachte tovert al een glimlach  op eenieders gezicht die maar niet kan wachten tot jij straks eindelijk in je eigen wiegje ligt

wat ben je broos en onvoorspelbaar soms totaal van mij vervreemd zoals je nieuw leven aankondigt tegelijk zoveel moois ontneemt wat ben je grillig  wat ben je kwetsbaar zo mooi en zo lelijk tegelijk

omringd door een zee van bloemen kleurrijk, divers en prachtig zoals het bij jou hoort zoals het jou past zoals jij jij

soms snap ik niks van de mensen in dit land van alle meningen  vol met kritiek als ze dan eindelijk hun stem kunnen laten horen lees ik vol verbazing de uitslagen in de krant

ver voorbij  de vriendschap van toen ben ik ontdaan  door het einde  van jouw bestaan  meer dan ik zelf  had kunnen vermoeden

het zijn de allerkleinste dingen in de gang van alledag die zomaar zijn verdwenen sinds die ene dag het is een kwestie van accepteren van doorzetten met elkaar omwille van een ander  een genereus gebaar zonder morren loop ik mee doe wat van mij verwacht maar soms klinkt ook hier de nee want eerlijk is eerlijk ik hou er gewoon niet van als ik iets niet mag

heb je ooit geweten hoe rauw rouwen voelt had je vooraf kunnen bedenken wat het met je lichaam doet niemand die het weet tot de grote klap die dreun die echte liefde heet