SoMe!

2020 toen files verdwenen als sneeuw voor de zon  de horeca verwerd tot achteruitlopende pion toen thuiswerkende ouders alle creativiteit uit de kast haalden naast papa en mama teglijk ook als juf en meester straalden toen mondkapjes, thuiswerken en anderhalve meter  het nieuwe normaal, we weten niet beter toen opa's en oma's eenzamer dan ooit  samen of alleen thuis, samen of alleen in een tehuis het jaar van overbelaste verzorgers  en pakketbezorgers van 30.000 keer teveel  afscheid nemen farmaceuten die gehaast het beste vaccin claimen toen met elkaar sporten van gezond naar drie is teveel  elkaar knuffelen ineens bijna crimineel

lichtjes in de bomen lichtjes in de ramen lichtjes die hele straten sieren maar de mooiste lichtjes   staan hoog aan de hemel ook als we samen  kerstfeest vieren ver weg maar toch dichtbij ze zijn er altijd voor jou en mij

wanhoop in je ogen  vertwijfeling in je stem de liefde voor je vak zit je in de genen als ik goed naar je luister lijkt het vuur in jou voor heel even gedoofd de passie naar de  achtergrond verdwenen niet omdat het niet meer in je zit maar omdat één beslissing  waar je tegen kan doen je alles zomaar kan ontnemen

de frisse wind tovert een blos op je wangen tijdens een wandeling in de vrije natuur gratis en voor niks maar onbetaalbaar maakt genieten puur

ik bijt me vast  in iets tastbaars stort me er  vol overgave in om maar niet  te hoeven voelen niet toe te hoeven geven hoeveel pijn en tegenzin

veeg niet weg wat er is  wat je voelt verstop het niet veeg niet weg je verdriet  om wat niet er juist wel is

maak het mooi maak het fijn voor de kinderen groot en klein geniet van alles geniet van elkaar juist dit gekke bizarre jaar

ik zal je laten sterke vrouw maar op afstand kijk ik wel een beetje met je mee ik zal je laten met uitgestoken hand die jij altijd vast kunt grijpen  ik zal je laten maar zoals ik heb beloofd  houd ik je wel voor altijd  een klein beetje in de gaten  Leandra, SoMe! · zoals beloofd

als ik even niet zo sterk als ik even niet zo stoer als ik het allemaal even  niet zo goed meer weet dan hoor ik jouw woorden dan hoor ik jouw stem dan voel ik dat duwtje in mijn rug ben je weer heel even hier en keert mijn vertrouwen  langzaam weer terug

nog even snoozen terwijl je het echt wel weet de nacht was zo kort de dag nog zo lang het kan nog wel even nog eventjes dan

december de mooiste de warmste de gezelligste  maand van het jaar maar niet voor hem niet voor mij nee niet voor haar december ook de maand  van tranen van tegenop zien van groot gemis de maand  die zo duidelijk zo zichtbaar  zo voelbaar maakt wie niet meer bij ons is

onschuld lacht  het leven tegemoet lief en kwetsbaar nog totaal onwetend  beschermd  door de veilige armen  die we liefde noemen waarvan we hopen dat ze er voor het leven  nu nog zo jong  en nog zo klein voor altijd onvoorwaardelijk  zullen zijn

streel mijn gedachten raak mijn gevoel laat dromen komen laat regen stromen dans met mij de hele nacht

geen spijt van niks van niemand van nooit ik zeg alleen niet meer tot ziens enkel nog  tot ooit

het is stil zo zonder jou op wie ik in mijn hart tegen beter weten in  altijd zal blijven wachten

ik wil naar je luisteren  meegenomen worden  in jouw gedachten waar ze ook heengaan  laat me meedrijven op de golven  van de chaos  in jouw hoofd

met mijn ogen dicht ga ik terug naar toen  terug naar jou net echt alsof toen ineens nu is  weg niet echt weg is met mijn ogen dicht kan ik jou altijd zien want echt weg  ben je nooit

verdriet en troost lang niet altijd  in woorden te vangen echt luisteren  een arm  en begrip zijn dan het enige  waar we naar verlangen

midden op straat zestien jaar terug werd jouw stem gestopt Amsterdam diep geschokt midden op straat nu zestien jaar later klinkt nog altijd jouw stem via de woorden uit jouw pen 

vier handen samen één  dubbele liefde dubbele kracht vier handen vechten houden de wacht

oranje, rood, kastanjebruin de mooiste tinten spreken met zonnestralen op de kruin  kleurenpalet van de herfst op het netvlies geschreven bijna niet te vangen in een foto wel tot kunst verheven

tijd vliegt  raast voorbij tijd stopt houdt soms even stil tijd doet vergeten vervaagt herinnering tijd haalt terug laat dingen nooit verdwijnen  tijd bestaat  en soms ook even niet http://kronkelsvanleandra.blogspot.com/2014/10/tijd.html

de stem van de nacht praat op me in hoewel in diepe slaap  houdt het mijn denken wakker gedachten met gouden  en met zwarte randen een lange nacht vol slapend denken kan in mijn lieve leven toch soms zorgen voor het gevoel  van lege handen

het is middernacht ik lig te dromen over jou en mij wat nog gaat komen het is middernacht  ik blik vooruit niet al te ver bewaar wat kruit het is middernacht  de klok tikt traag ik kijk naar jou jij geeft me rust ik zie je graag 

de dagen die steeds korter de nachten almaar kouder de zomer die vervlogen de herfst almaar ouder de tussenjas maakt plaats vertrekt met stille trom ze kent haar eigen plek kijkt niet meer achterom we trekken haar aan als een warme jas  die ons omarmt begeleidt bij elke pas ze verwarmt en beschermt zit ons als gegoten ze laat ons niet alleen zal ons niet verstoten ze is er altijd tot de tijd weer daar de winter ons verlaat de tussenjas weer klaar de dagen die steeds langer de nachten minder koud de zomer die weer nadert de winter alweer oud

al dan niet direct geraakt in het hart of in de portemonnee  zit niet bij de pakken neer maar beweeg een beetje mee

de laatste ronde  in het donker  loop ik alleen als ik omhoog kijk zie ik hoe ze de beste plek aan de hemel  ingenomen hebben precies zo dat ik ze overal kan zien ik voel me veilig   voel me beschermd ik loop niet alleen samen sluiten we de dag af zij daar ik hier voor altijd bij elkaar

tot de laatste draad doorweekt naast mij mijn knuffelige doodle beiden tot de laatste krul  gestijld beiden in 10 seconden getransformeerd tot verzopen kat een hoosbui

droom  leef heb lief  hardop  en dichtbij alleen  en samen met mij  dichtbij

elke noot een gedachte elke klank een gevoel elk woord een eigen lading elke toon een eigen doel elk lied dat komt binnen met een lach met een traan elk lied pure emotie  elke dag van ons bestaan

dezelfde oorsprong toch zo totaal verschillend in de verste verte  lijken we niet op elkaar toch weten we  als geen ander elkaar te vinden er te zijn  komen we overal uit oomal klinkt er soms  eerst veel gemaar

het klamme zweet breekt me uit ik voel de druk  op mijn borst spanning alom maar geen idee  hoe en waarom  tot even de stilte als ik terugkeer in mijn hart de herinnering weer toelaat die me keer op keer verwart

koester wat er is wat je hebt wat je voelt houd het vast laat niet los verlies het niet aan je verdriet durf te voelen wie je mist wat je verloor maar blijf lief  voor jezelf want dat verdriet dat ben je niet

woorden om te delen woorden van troost  woorden vol liefde woorden vol tranen en vol blij woorden van herkenning alledaags en specifiek speciaal voor jou en mij  woorden om te delen  om binnen te laten komen door te geven aan elkaar woorden om te delen  met elkaar en met zo velen

de helderste nacht doet betoverende zonnestralen aan een strak blauwe lucht  veranderen  in een hemel vol sterren  een hemel vol verhalen verhalen van hem verhalen van haar verhalen van jou en mij verhalen van allebei sterren van hem sterren van haar sterren van jou en mij sterren van allebei sterren met een verhaal van jou en mij van allebei van allemaal

onbestendig  chagrijnig  ochtendhumeur  wat doe je hier waar kom je veur niet over denken niks meer aan doen verdwijnt vanzelf via de achterdeur

ik gun je zo graag ik gun je zo veel vooral zo veel moois voor nu en in de toekomst van jullie samen

zullen we voor altijd zullen we voor eeuwig zullen we samen oud en hoogbejaard nee, zullen we gewoon elke dag  genieten van de liefde voor elkaar  van wat jij en ik te bieden hebben en dat dan wel het liefst nog honderd jaar 

wil je het weten of het liefst vergeten blijf je terugkijken  naar wat er is gebeurd  of leef je hier en nu  dat je zelf inkleurt dat van toen  dat is geweest daar kun je niks aan doen dat van nu dat ben jij dat is jouw eigen menu

ik voel je aanwezigheid  op de gekste momenten  ergens loop je met me mee  volg je nog steeds mijn leven  soms laat je je zomaar even horen een enkele keer denk ik je ook echt te zien blindelings vind je al mijn sporen ik voel je, ik zie je, ik hoor je bovendien je volgt me op afstand en dichtbij  je bent er nog, je bent niet weg voor altijd deel van mij voor altijd dicht bij mij 

je naam klinkt in de verte in het donker van de nacht ik lees hem in de sterren waar je voor altijd op me wacht

liefde is fijn  liefde doet pijn slechts één letter verschil tussen hoe het is  en wat je zo graag wil fijn en pijn  zo moet het zijn als het echte liefde is

als ik even zonder woorden alles teruglees op een dag scroll door alles ooit geschreven met mijn tranen en mijn lach voel ik de emoties van mijn leven die me vormen tot nu mij één geheel tesamen  met mijn verdriet en met mijn blij

ijsklontjes, airco  en sloten water ze voorkomen niet  dat opstaan  na de zoveelste  zweterige, klamme nacht  voelt als opstaan  met een flinke kater

het is pas echt heet als je zonder gêne  met elkaar praat  over klotsende oksels  en een natte zweetreet