SoMe!

daar ga je jaar vol van veel van liefde en geluk van pijn en groot verdriet daar ga je  mee op de vlucht  van de vuurpijl hoog in de lucht  daar ga je oud maakt plaats voor nieuw maar al klinkt dat nog zo mooi echt loslaten kan ik je nog niet

het gaat niet om het eten  of om de beste wijn  laat deze speciale dagen  met wie je aan tafel zit  het belangrijkst zijn

ik ren me rot  werk alles af ga op in de massa  in de rij bij de kassa het feest is begonnen mijn kerstmuts zet ik op als plots met de muziek  en de kaarsen aan over mijn wang  weer die traan mijmerend  wacht ik op de deurbel je bent er niet  maar toch ook wel

rustig aan je hebt nog even alle tijd het is jouw leven blijf niet rennen sta eens stil denk eens na wat of je wil rustig aan pas op de plaats alle tijd jij bent de baas

ik lief jou krijg je nooit uit mijn gedachten liefdeslang in voor en tegen elke dag  feestelijk of even niet jij bent mijn alles onvoorwaardelijk uitgemaakte liefde

je verbindt en je frustreert bent waarover iedereen praat maar waar de beslisser nog steeds niks over heeft geleerd je verbindt oevers je verbindt mensen maar intussen zorg je  al sinds jaar en dag voor een strijd  die maar voortduurt en ooit  in geval van een calamiteit  uit zal monden  in een ware veldslag

als mijn schaduw loop je met me mee ik zie je voor me je staat naast me en altijd achter me toch mis ik je nog elke dag

wat je hart voelt wat het je vertelt hoe liefde is bedoeld hoe door de warmte alles smelt hoe je hart vertrouwen geeft je alles heel intens beleeft wat je hart voelt hoe liefde is bedoeld

nieuwe dag die weer opstaat nieuwe dag die vroeg begint  het verloop opnieuw verzint nieuwe dag die het koud laat nieuwe dag die naar me lacht je verjaagt opnieuw de nacht nieuwe dag elke morgen nieuwe dag met een lach nieuwe dag  zonder zorgen

ik ben een boef en zij een dief zij stal mijn hart mijn hartendief een boef, een dief 't is haast eender een boef, een dief 'k neem het voor lief

hadden we nog maar even een dagje meer  of enkel een paar uur we zeggen het vaak het is altijd te kort altijd te snel voorbij  zo voelt het steeds  voor allebei

naast jouw foto op de kast prijkt een geboortekaartje  precies zoals dat gaat zoals het is zoals het was

zoals het was  zoals het ooit is geweest  dat is geweest dat was  ooit zoals het ooit is geweest  keert nooit meer terug dat is geweest dat keert  nooit weer nooit meer hetzelfde

huilerige ogen totaal geen energie hoestend en proestend  slaperig hangend tegen me aan maar ziek dat ben je natuurlijk nie

benen op de bank voeten van de vloer  stemmig kaarslicht maakt donkere biertjes tot ultieme liefdesdrank

focus op wat belangrijk is zorg dat onrust je niet leidt blijf vooral je intuitie trouw voel hoe dit bevrijdt

genieten van het leven opstaan en weer verdergaan  precies daar waar het wringt waardoor het besef en het gemis soms juist zo keihard binnendringt

geen woorden wel warmte wel liefde twee armen vol een knuffel 

de keuze niet makkelijk de uitkomst evenmin  toch ben jij de enige die hem maken kan al druist hij tegen alles in

gedachten  verdwalen verzonken  in nieuwe verhalen voorzichtig  steeds iets verder  helderder vooruit  durven kijken waar de dagen  verstrijken 

komt alleen je gaat alleen dat staat vast wat daartussen past is jouw verhaal liefde uit liefde geboren in liefde geleefd de liefde gewonnen in liefde verloren

als de dagen  korter, kouder, killer kaarsen en de kachel aan als we opstaan en slapen gaan  in het donker met alleen het maanlicht  dat nog flonkert dan komt ook dat gevoel dat overvalt en overspoelt de donkere dagen die dreigen van feestdagen maar te zwijgen onthult verborgen verdriet  ver weggestopt  waar niemand het ziet

van oor tot oor nog steeds als ik je aankijk als ik je gemist heb eenzaam en alleen lijk als je voor me staat ik jou vol liefde  mijn hand rijk als je naast me loopt ik niet meer  van je zijde wijk een glimlach  tover jij op mijn gezicht van oor tot oor nog elke dag

diep in dromenland ik kijk naar je vertederd verliefd verloren in de aanblik de wereld onbekend het leven onbemand alleen jij en ik houdt stand

als je dingen niet wilt zien sluit dan heel even je ogen als je dingen niet wilt voelen sluit dan zeker niet je hart stel je open voor het gevoel maak ruimte voor de pijn pas dan weet je jezelf te vinden in het diepste van je zijn

je ingehouden tranen je boosheid je verdriet ik zie ze ik voel ze maar ik hoor ze niet jouw liefde zo groot die de pijn ontbloot jouw hart laat huilen je tranen laat schuilen groot is jouw liefde groot nu ook de pijn die je mag tonen die er mag zijn

als ergens in de verte de wind raast door de nacht de storm niet meer gaat liggen alleen onweer naar je lacht als jij daar heel alleen geen idee meer hoe en wat je gedachten haast van steen met onzekerheid beklad denk dan aan die wind die wild waaiend door je haren alles wegvoert op een dag jouw storm weer laat bedaren

elke dag een beetje elke dag een beetje meer verlies en afscheid van dat wat was van dat wat ooit is geweest elke dag verloor jij elke dag verloren wij verlies bij leven steeds een beetje steeds een beetje meer tot uiteindelijk alles zo definitief...

mysterieus haast onbereikbaar reusachtig groot fel neerschijnend op ons kleine nietige mensen goed kijkend verschijnt een beeld een prachtige pentekening ze is zo mooi zo mysterieus, zo krachtig elke 29 dagen blijft ze fascineren laat ze zich weer even zien verschijnt ze aan de hemel laat zich in volle pracht aanschouwen schaamteloos staren roept ze in ons op de volle maan in al haar glorie symbool voor pure romantiek zo mysterieus, zo prachtig

als alles even op zijn kop niks meer normaal, gewoon rechtop vliegen de scenario's in mijn hoofd wordt geen enkel plan gedoofd steeds komt er weer één bij heus niet geordend op een rij het rent en vliegt maar heen en weer van hot naar her en nog een keer scenario's in mijn hoofd die met gepaste durf en lef en steeds iets meer besef echt komend tot een plan één voor één weer worden gedoofd

ik praat met je tegen je over je ik lach met je tegen je over je ik huil met je tegen je over je met jou in mijn hart tegen je foto's de sterren de zee over jou tegen alles en iedereen of als ik even heel alleen

een klein stukje geluk door de natuur gegeven na dagenlang bakken in de zon even vrolijk dansen in de regen een klein stukje geluk maar niet van lange duur want die verkoelende bui staat ons vast snel weer tegen

als het leven weer doorgaat je na het vallen weer opstaat staat het ergens ook nog stil voor wie wel wil maar nog niet kan nog volledig in de ban

op je bord in je hoofd in het geheel een beetje boel een beetje veel maar jij redt het wel met alle liefde met alle kracht in jou in je hart in het geheel een beetje boel een beetje veel

met je lieve kleine puppyogen je nog veel te grote poten dender je door het huis met je onhandige motoriek bijna lomp en zo ondeugend met een enthousiaste lik laat je ons smelten met die veel te lieve puppyblik

jouw liefde is hun liefde jouw oneindige liefde voor hen werd de onmetelijke liefde van hen voor jou en voor elkaar jouw liefde nu de grote steun in het verdriet om jouw verlies jouw liefde is hun liefde

kleine grote gedachten herinneringen koesteren we houden we vast als we afdruipen in stilte bewaren we de tijd de liefde de herinnering in ons hart om ze in de tijd die voor ons ligt steeds weer terug te halen met elkaar te delen hardop en in stilte

mag ik even klagen om mezelf te behagen mag ik even zeggen even bij je neerleggen hoe warm hoe bizar hoe heet dat ik bij elke beweging uit elke porie zweet mag ik even klagen je het retorisch even vragen ik kom tenslotte uit Nederland waar klagen en het weer voor altijd hand in hand

dat je het niet bevatten kan het niet begrijpen het niet snappen kan dat je het niet horen wil het hier en nu zo niet verstoren wil dat je verdoofd voor je uit staart het niet doordringt terwijl je er bij staat tot je ineens volledig van de kaart de tranen de vrij loop laat

jij bent mijn liefde jij bent mijn lach jij bent bij wie ik elke dag mijn gekke zelf zijn mag

moet ik bang zijn bang voor dat wat mij als vrouw op straat kan overkomen moet ik bang zijn bang voor dat wat hij wat zij mij ooit aan zou kunnen doen moet ik bang zijn bang voor dat wat mischien wat ooit wat wie weet moet ik bang zijn of worden gemaakt voor dat wat misschien ooit zou kunnen gebeuren of pas ik ervoor als mens de angst te laten regeren wapen ik me tegen dat wat ons al veel teveel bezighoudt geven we die enkeling verantwoordelijk voor zoveel leed niet veel te veel eer door onze angst voor meer van hen ons leven te laten regeren

zomerzon ik hou van jou zonder zijn de dagen grauw mét zijn alle dagen lichter zijn we met elkaar ineens veel dichter je maakt het leven vrolijk je maakt de mensen rijk zomerzon kom snel weer terug schijn weer heerlijk op mijn rug zomerzon kom terug en gauw we houden allemaal zo veel van jou

als het stil wordt in de nacht begint het hier te leven voel ik hoe onrust naar me lacht is mij de stilte niet gegeven als het stil wordt in de nacht voel ik hoe pijnlijk het gemis hoe ik nog alle dagen wacht is de rust mij niet gegeven

ik luister ademloos diep in de nacht klaarwakker haar adem aarzelend zacht ik luister ik hoor ik voel stil haar ritmisch gefluister #2017

samen voetbal kijken jij daar ik hier we delen alles ook deze spanning en na winst het plezier we stuiteren na genieten samen van de blijdschap van het ongeloof met lieve woordjes sluiten we weer af we gaan samen slapen jij daar ik hier

in mijn geheugen gegrift in mijn leven verweven jouw handtekening  jouw schrift  voor altijd  op mijn hart geschreven

elke dag als ze bij je komt elke dag als je haar weg ziet gaan vertellen jouw ogen berustend in jouw lot dat je de liefde voelt en de zorgzaamheid van de vrouw zo onafscheidelijk van de vrouw die jou nooit loslaten zal van de vrouw die jou anders heeft leren vasthouden maar voor altijd hoort bij jou

een rode gloed verschijnt als de zon zakt in de zee een nieuwe dag verstreken een nieuwe dag voorbij voor altijd zal jij ontbreken voor altijd ben je er juist bij als hij in de zee verdwijnt neem ik je met me mee

of het nou de berg op te voet of toch per fiets of het nou de wateren door een paar meter, elf steden alles of niets door de Friese wateren d'Alpe op, de Tourmalet of de Mont Ventoux het zijn stuk voor stuk helden tot alle vrijwilligers aan toe

geef me je zorgen toon me je lach daaronder verborgen die niemand nog zag geef me je zorgen toon me je lach wacht niet op morgen ik geef je deze dag