SoMe!

als ik even niet zo sterk als ik even niet zo stoer als ik het allemaal even  niet zo goed meer weet dan hoor ik jouw woorden dan hoor ik jouw stem dan voel ik dat duwtje in mijn rug ben je weer heel even hier en keert mijn vertrouwen  langzaam weer terug

nog even snoozen terwijl je het echt wel weet de nacht was zo kort de dag nog zo lang het kan nog wel even nog eventjes dan

december de mooiste de warmste de gezelligste  maand van het jaar maar niet voor hem niet voor mij nee niet voor haar december ook de maand  van tranen van tegenop zien van groot gemis de maand  die zo duidelijk zo zichtbaar  zo voelbaar maakt wie niet meer bij ons is

onschuld lacht  het leven tegemoet lief en kwetsbaar nog totaal onwetend  beschermd  door de veilige armen  die we liefde noemen waarvan we hopen dat ze er voor het leven  nu nog zo jong  en nog zo klein voor altijd onvoorwaardelijk  zullen zijn

streel mijn gedachten raak mijn gevoel laat dromen komen laat regen stromen dans met mij de hele nacht

geen spijt van niks van niemand van nooit ik zeg alleen niet meer tot ziens enkel nog  tot ooit

het is stil zo zonder jou op wie ik in mijn hart tegen beter weten in  altijd zal blijven wachten

ik wil naar je luisteren  meegenomen worden  in jouw gedachten waar ze ook heengaan  laat me meedrijven op de golven  van de chaos  in jouw hoofd

met mijn ogen dicht ga ik terug naar toen  terug naar jou net echt alsof toen ineens nu is  weg niet echt weg is met mijn ogen dicht kan ik jou altijd zien want echt weg  ben je nooit

verdriet en troost lang niet altijd  in woorden te vangen echt luisteren  een arm  en begrip zijn dan het enige  waar we naar verlangen

midden op straat zestien jaar terug werd jouw stem gestopt Amsterdam diep geschokt midden op straat nu zestien jaar later klinkt nog altijd jouw stem via de woorden uit jouw pen